Inatci Ayvalar ve Ayvali Mus

Cok sevdigim birisinin emanetiydi ayvalar. Kendisi recel yapmis bir kismiyla. Kalanini bana verdi "ziyan olmasinlar" diyerek. Bizim evde recel pek yenmedigi icin ayva tatlisi yapmaya niyet ettim. Ama ayvalar inatci ciktilar, ne kadar pisirdimse de pek yumusamadilar. Cekirdek yatagi cevresindeki kisimlari lifli lifli kaldi. Ziyan olmayacaklar sozu verdim ya, degisik arayislara girdim ister istemez. Ortaya cikan deney mutfagimin urunu oldugu icin, olcu molcu hak getire! Ama --kendi yaptigimi ovmek gibi bir edepsizlik olmazsa-- tadi cok guzeldi.

Once ayvalari kucuk kucuk kesip, nar suyu, su, az seker ve karanfil ilavesiyle yumusayana kadar pisirdim. (Renk vermesi icin cekirdeklerini de pisirme suyuna kattim.) Sonra yumusamis ayvalari mutfak robotunda cektim. Sert ve lifli kisimlarindan kurtulmak icin bir de ince suzgecten gecirmem gerekti. Bundan sonrasi kolay, hatta eglenceliydi. Iki yumurta akiyla Italyan merengi yaptim. (Bu mereng pisirilerek yapiliyor, hem daha az tehlikeli, hem de bekledikce su salma ihtimali cok daha az normal merenge kiyasla.) Buzdolabinda ayvalari bekleyen maskarpon peynirim vardi. Ayva tatlisinin uzerinde kaymak niyetine yenir diye almistim, ama kaderinde ayvali musa malzeme olmak varmis. Biraz sut kremasiyla birlikte cirptim maskarponu, sonra da Italyan merengi ve ayva puresiyle karistirdim. Ayva lezzetini ve dokusuna ozgu minicik kitirliklari tasiyan nefis bir mus cikti ortaya. Rengini de lezzeti kadar cok begendigim icin yeni cam kadehlerimizde servis yapilmaga layik buldum.

Tabii tarif kitaptan olmadigi icin sonuca ulasincaya kadar her asamada tatmam gerekti. Benim icin hic iyi olmadi bu ayva kuru; bu sabah itibariyle pehrizdeyim.