Bir Degisiklik
Sevgili Arkadaslar,
Bu iletinin konusu oncekilerden biraz farkli olacak. Bizim Pastane'de uzun zamandir yapmayi dusundugum bir degisiklik konusunda yazmak istiyorum bugun.
Kendimi arastirdigimda ortaya cikan gercek su ki, coluk, cocuk ve diger islerimden sanatsal etkinliklere vakit ayiramadigim bir donemde, bu ihtiyacim ister istemez epey vakit gecirdigim mutfaga kanalize oldu. Onceleri bu islere hic ilgim yokken, yemek pisirmekten, ozellikle de pasta ve kek yapmaktan zevk alir oldum. Guzel bir pasta ortaya cikardigim zamanki duygularim, daha eskilerde guzel bir resim yaptigim zaman hissettiklerimin yerini aldi. (Tabii yemek yapma ve yaptigini paylasmakta, bir sanat eseri ortaya cikarmaktan da ote bir tatmin hissi var ki, bu kisacik bir yazida acilamayacak kadar derin bir konu oldugundan oraya girmeyi istemiyorum.) Uzunca bir sure boyle ogrenerek ve ogrendiklerimi uygulayarak gecti. Bir noktada ogrendiklerimi paylasmak ihtiyacini duyar oldum. Portakal Agaci ile tanismam da bu doneme rastliyor. Sonra blog seruveni basladi ve bu sayede sanatin yeni bir daliyla tanistim. Ilk cektigim resimlerle simdikileri karsilastirinca bu konuda da bir seyler ogrendigimi dusunuyorum. Tabii ki, daha ogrenmem gereken cok sey var bu konuda ve boyle oldugunu bilmek hem mutluluk ve hem de heyecan veriyor bana.
Onceleri Ingilizce blogumun adresi gizliydi. Benim davet ettigim birkac kisiden baska ziyaretcim yoktu. O kisilerden cok sey ogrendim bu seruvende, hepsine tesekkur borcluyum. Sonralari diger blogcu arkadaslarin verdikleri linklerle okuyucu sayim artti. Bu okuyuculardan birkacinin israriyla 2005 yazinda Bizim Pastane acildi. Bu konuda beni harekete getirip yureklendiren herkese de yine tesekkur borcluyum. Gecen 1 yili askin surede, okuyucularim ve diger blogcu arkadaslarim sayesinde cok sey ogrendim. Cok iyi arkadaslar edindim. Ben de elimden geldigince bildiklerimi paylasmaya calistim sizlerle ve bugune kadar geldik.
Bugunun getirdikleri ve gerektirdikleri biraz daha farkli... Gerci bugune kadar da, bloglarimla ugrasirken gecirdigim zamani ailemle paylasamiyor olmam beni rahatsiz eden bir konuydu. Ama su anda daha acik olarak gorebiliyorum ki, onceliklerim uzerinde dusunmem ve bircok konuda degisiklikler yapmam gereken bir donemindeyim hayatimin. Inaniyorum ki zamanimi hem kendim, hem etrafimdakiler icin daha verimli ve faydali olabilecek sekilde kullanabilirim. Bu nedenle suresiz olarak Bizim Pastane'de tarif yayinlamaya ara veriyorum. Mutfak faaliyetlerim son bulmayacak tabii, ve fotograf cekmeye de devam edecegim. Bu resimler ve tatlilarla ilgili cok kisa bilgi, kaynaklari vs. yine Bizim Pastane'de yer alacak. Fakat tarifleri ayrintilariyla Turkceye cevirmekle gecirdigim sureyi bundan sonra baska sekilde degerlendirecegim. Bu karari vermek kolay olmadi, neyse ki aramizda pasta/kek/kurabiye agirlikli, cok basarili yemek bloglari var. Bu nedenle gozum arkada kalmayacak.
Simdiye kadar olan desteginiz icin cok ama cok tesekkur ederim size. Umarim bu kararimi anlar ve Bizim Pastane'yi --sadece resimlere bakmak icin bile olsa-- ara sira yine ziyaret edersiniz.
Sevgiler,
Bu iletinin konusu oncekilerden biraz farkli olacak. Bizim Pastane'de uzun zamandir yapmayi dusundugum bir degisiklik konusunda yazmak istiyorum bugun.
Kendimi arastirdigimda ortaya cikan gercek su ki, coluk, cocuk ve diger islerimden sanatsal etkinliklere vakit ayiramadigim bir donemde, bu ihtiyacim ister istemez epey vakit gecirdigim mutfaga kanalize oldu. Onceleri bu islere hic ilgim yokken, yemek pisirmekten, ozellikle de pasta ve kek yapmaktan zevk alir oldum. Guzel bir pasta ortaya cikardigim zamanki duygularim, daha eskilerde guzel bir resim yaptigim zaman hissettiklerimin yerini aldi. (Tabii yemek yapma ve yaptigini paylasmakta, bir sanat eseri ortaya cikarmaktan da ote bir tatmin hissi var ki, bu kisacik bir yazida acilamayacak kadar derin bir konu oldugundan oraya girmeyi istemiyorum.) Uzunca bir sure boyle ogrenerek ve ogrendiklerimi uygulayarak gecti. Bir noktada ogrendiklerimi paylasmak ihtiyacini duyar oldum. Portakal Agaci ile tanismam da bu doneme rastliyor. Sonra blog seruveni basladi ve bu sayede sanatin yeni bir daliyla tanistim. Ilk cektigim resimlerle simdikileri karsilastirinca bu konuda da bir seyler ogrendigimi dusunuyorum. Tabii ki, daha ogrenmem gereken cok sey var bu konuda ve boyle oldugunu bilmek hem mutluluk ve hem de heyecan veriyor bana.
Onceleri Ingilizce blogumun adresi gizliydi. Benim davet ettigim birkac kisiden baska ziyaretcim yoktu. O kisilerden cok sey ogrendim bu seruvende, hepsine tesekkur borcluyum. Sonralari diger blogcu arkadaslarin verdikleri linklerle okuyucu sayim artti. Bu okuyuculardan birkacinin israriyla 2005 yazinda Bizim Pastane acildi. Bu konuda beni harekete getirip yureklendiren herkese de yine tesekkur borcluyum. Gecen 1 yili askin surede, okuyucularim ve diger blogcu arkadaslarim sayesinde cok sey ogrendim. Cok iyi arkadaslar edindim. Ben de elimden geldigince bildiklerimi paylasmaya calistim sizlerle ve bugune kadar geldik.
Bugunun getirdikleri ve gerektirdikleri biraz daha farkli... Gerci bugune kadar da, bloglarimla ugrasirken gecirdigim zamani ailemle paylasamiyor olmam beni rahatsiz eden bir konuydu. Ama su anda daha acik olarak gorebiliyorum ki, onceliklerim uzerinde dusunmem ve bircok konuda degisiklikler yapmam gereken bir donemindeyim hayatimin. Inaniyorum ki zamanimi hem kendim, hem etrafimdakiler icin daha verimli ve faydali olabilecek sekilde kullanabilirim. Bu nedenle suresiz olarak Bizim Pastane'de tarif yayinlamaya ara veriyorum. Mutfak faaliyetlerim son bulmayacak tabii, ve fotograf cekmeye de devam edecegim. Bu resimler ve tatlilarla ilgili cok kisa bilgi, kaynaklari vs. yine Bizim Pastane'de yer alacak. Fakat tarifleri ayrintilariyla Turkceye cevirmekle gecirdigim sureyi bundan sonra baska sekilde degerlendirecegim. Bu karari vermek kolay olmadi, neyse ki aramizda pasta/kek/kurabiye agirlikli, cok basarili yemek bloglari var. Bu nedenle gozum arkada kalmayacak.
Simdiye kadar olan desteginiz icin cok ama cok tesekkur ederim size. Umarim bu kararimi anlar ve Bizim Pastane'yi --sadece resimlere bakmak icin bile olsa-- ara sira yine ziyaret edersiniz.
Sevgiler,
36 Comments:
Zinnur, ben hergun gelip senin bloguna bakiyordum :) Olsun ben de ingilizce sitene girip bakarim.
Sevgiler
Sevgili Zinnur, yemek bloglarına her geçen gün bir yenisi eklense de, herkesin yeri ayrı diye düşünüyorum. Kaldı ki senin kadar titiz, üretken, başarılı,hassas yürekli bir arkadaşımızın eksikliğini hissetmememiz bence mümkün değil. Kararının senin için hayırlı olmasını dilerim. Bu noktada beni sevindiren tek şey tamamen uzaklaşmıyor olman. Yine görüşmek üzere, sevgilerimle
çok üzüldüm bu kararına ama senin için doğrusu neyse Allah hayırlısını versin.Senden çok şey öğrendim ve de öğreniyorum.Fakat bilmek istediğim bugüne kadar oluşmuş olan arşivini yine görebilecekmiyiz?Bari bundan mahrum bırakma bizi.Paylaşmayı seven koca yüreğine ve ellerine sağlık.Başarılar ve sevdiğin insanlar daima seninle olsun.Sevgilerimle....
gunum yeterince kotu gecmisti verdiginiz karar (elbette ki saygi duyuyorum) tuz biber oldu. Samimi , icten siteniz verdiginiz muhtesem tarifler sayesinde ogrendiklerim,... benim icin buyuk bir mutluluk kaynagiydi. Keske ingilizcem biraz daha iyi olsaydi.. Elbetteki bugune degin olusan arsiv bile muhtesem bir kaynak.Bu gune kadar bizimle paylastiklariniz icin cok tesekkurler... senay
ben de karariniza cok uzuldum. blogunuzu yakindan takip edip hic yorum birakmamistim ama bu kararinizdan sonra hemen yazmak istedim. Insallah sizin icin iyi olur. Arsivini gorebilirmiyiz acaba? Keske ingilizce siteni bilseydim bende oradan takip ederdim. Sevgiler...
H.
sevgili zinnur
hergün güncellemediğini bilsem de ilk işim senin siteni açmak oluyordu. Kararına saygı duyuyorum; fakat çok üzüldüm. Gerçekten yürekten üzüldüm. Ama sen gönlünü ferah tut; yine bizim pastaneyi ziyarete devam edeceğiz.. Hakkında hayırlısını yaşaman dileği ile...
Zinnurcuğum,böyle bir karar almanın haklı nedenleri olmalı.Benim için alışkanlık olmuştun.Saatlerce bloğunda vakıt geçirebiliyordum.Seni çook arıyacağım arkadaşım...
sevgili Zinnur,
kendi adima uzulsemde, umarim senin icin guzel seylere vesile olur bu kararin. artik arsivlerinden faydalanacagim bol bol:( bugune kadarki ugraslarin icin cok tesekkurler,
saglicakla kal,
Sevgili Zinnur, sitenin sessiz ama fanatik takipcilerindendim, her yazdigini okuyor, fotograflarina hayranlikla bakiyordum, acikcasi bu kararina bende uzulenler arasindayim kendi adima, ama bende butun okuyucularin gibi eyer bu kararin senin icin dogru olan ise, en iyi karari vermissin demek istiyorum, yine sayfanini her gun ziyaret edecegim, o harika fotograflarini yayinlamaya devam edecegini yazmissin, bu benim icin buyuk bir teselli, sanirim ingilizcemi gelistirsem iyi olur, mutfak terimleriyle pek alakam yoktu, lugatimi simdiden buromun uzerine koyayim bari ;-) bak bu arada senin sayende dilimi gelistirmek zorunda kalacagim, bu da guzel degil mi? neyse, sen bizim icin uzulme ve baska bloglarla kiyaslama kendini, senin yerin ayri, onlarin yeri ayri. herseyin gonlunce olmasi dilegiyle, sevgiler, Gül Yilmaz
İngilizce sitenizin adresini öğrenebilir miyim?
Zinnur Hanım aldığınız karar gerçekten de üzücü. Yemek sitesi çok ama sizin yeriniz çok ayrı Zinnur Hanım. Aldığınız kararın sizin için hayırlı olmasını diliyorum. Siteniz her zaman benim içi klavuz niteliğindedir. Emeğinize sağlık. Sevgiler...
Zinnur, canım... Önceliği olması gereken yerlerde olacağından eminim.
Hay Allah, Zinnur, ya, bakalim bugun yeni bisi eklemis misin diye girmistim siteye, bu haberle karsilastim. Kendi adima uzuldum dogrusu, sirf okurken bile cok sey ogreniyordum senden (hatta detayciligini Rose'a benzetiyorum dogrusunu istersen), aldigim keyif de cabasi idi. Ama ayni zamanda anliyorum da bu kararin arkasinda duran sebepleri. Ne yapalim, bundan sonra Ingilizce takip edecegiz seni demektir...Tembellik etmeyip bilmedigimiz olcu birimlerini de ogrenecegiz bu durumda...Kolay gelsin..
Zinnur o kadar cok uzuldumki sana tarif edemem senin yaptigin pastalari hayranlikla takip ediyordum.Fikrine saygi duyuyorum olsun napalim bende siteni ingilizce olan bölumunden takip ederim..O guzel pastalarindan bizleri mahrum etme olurmu?
Cok Cok Cok sevgiler kocaman kocaman öpücükler......
Zinnur, sana her zaman saygı ve sevgi duymuşumdur..bu yüzden kararına saygı duyarım..
neyseki İngilizce bloga devam ediyorsun..ben seni oradan takip edebilirim ve isteyenlerede tercüme edebilirim tariflerinden :) benim için zevk olacaktır..
sevgilerimle..
merhaba;bende takıp edenler arasındaydım ama moralım cok bozuldu cunku ıng.cok ıyı dııl ama eger benıde ıng.sıtene yonlendırırsen sevınırım..ayrıca sevgılı patacıdanda cevırı ısteyecegım heralde...canayakınlıgın ıcın cok sagol ve senın ıcın hayırlı ve oncelıklı olan ne ıse onu yapman dılegıyle..cunku hayatta hersey gecıcıdır ama aıle herzaman yanımızda olandır..secgılerle..
salıha erozan
Sevgili Zinnur almis oldugunuz karara gercekten cok üzüldüm.Tabiki diger sitelerde cok güzel isler yapan arkadaslar var ama sizin yoklugunuzu da hissetmemek mümkün degil.ben hergün sizin sitenizi ziyaret etmekten büyük zevk aliyordum.Umarim bu ara uzun sürmeYeniden görüsmek dilegiyle,size mutlu bir yasam dilerim.
Merhaba Zinnur, kendin için neyin iyi olduğuna karar vermek gerçekten önemli. İnşallah bu kararında arzu ettiğin zamanı en güzel şekilde değerlendirebilirsin. Ama tabi çikolata grubunda seninle bir şeyler paylaşmayı çok isterim. Umarım orada da bizleri senden mahrum bırakmazsın.
Sevgiler
Hepinize ayri ayri tesekkur ederim. Yorumlariniz benim icin cok degerli. Resimlerle ve kisa haberlerle aranizda olacagim ve ayrica blogcu arkadaslarimi da takip etmege devam edecegim tabii ki.
Ingilizce blogumu takip etmek isteyen arkadaslar, maalesef o blogdan kopusum daha bile eskilere gidiyor. Gecen yil bu aralar, benzer bir yazi da orada yazmistim. Tarifleri ayrintisiyla yazamayacagimi soylemistim okuyucularima. Anlayisla karsiladilar, sagolsunlar. O tarihten beri zaten ihmal ediyorum Our Patisserie'yi, bundan sonra da daha fazla ilgilenebilecegimi zannetmiyorum maalesef. Ama arsiv ve simdiye kadar yayinlananlar hep burda olacaklar. Bundan sonra yaptiklarimda da tarif vermesem bile, arsivdeki temel tarifleri kullanmaga calisacagim. Arsivdeki tariflere referans ve yapim sirasindaki resimlerle birlikte, denemek isteyenler icin yeterli bilgi olur sanirim. En azindan fikir almak icin yararlanabileceginizi dusunuyorum.
Hepinize sevgiler,
Zinnur'cum,
verdiğin kararı okuyunca gerçekten üzüldüm. Bari arada bir bizlere uğra da sesini duyalım olur mu?...
Yazını okumaya başladığımda aman Tanrım hemen tarifleri yedeklemeliyim diye düşündüm.. Hatta bir kitapçık haline mi getirmeli ne yapmalı diye panikledim. Neyse ki kapatmıyorsun Bizim Pastane'yi. Hem adı üstünde Bizim Pastane değil mi... Bir şekilde iletişim içinde kalabileceğimizi umuyorum.. Sana bir çocuk şarkısı ile güle güle demek isterim:
Orda bir blog var oradaaa
O blog bizim pastanedir
Yeni yazılar girmesen de
Eskisi gibi tarifler vermesen de
O pastaneee bizim pastaneedir.
O kadar cok sey ogerndim ki senden Zinnur'cugum. Uzun uzun cektigin guzel fotograflara bakip, yazilari tek tek okuyup ayrilamazdim bizim pastaneden.
Arsivinin kaliyor olmasi cok guzel, denedigim tum tariflerin sayesinde onca tebrikler almistim. Cok, cok tesekkurler paylasimlarin ve samimiyetin icin.
Buralarda olman bile yeter:)
Zinnur hanim
simdiye kadar sessizce olsa da blogunuzu hayranlikla takip ediyordum. Yemek yapmayi cok seven ve bir donem profesyonel olarak da yemek yapmis birydim ama hayatim boyunca pasta yapmayi hep cok istemis ve hic bir zaman yeterince cesur olamamistim sizin blogunuzu kesfedene kadar. Verdiginiz tarifler, ortaya cikardiginiz buyuleyici pastalar ve kekler, bunlari bizlerle paylasirken gosterdiginiz mutevazi tavir benim korkularimi asmamda o kadar etkili oldu ki anlatamam. Bu vesileyle size tesekkur etmek istiyorum. Eminim her neye karar verirseniz her zamanki yaraticiliginizla cok basarili olacaksiniz. Size bol sanslar.
Gulhan
Sevgili Zinnur, kendin ve ailene daha fazla zaman ayirmak icin bu karari alman en dogal hakkin, hayirli olsun senin icin. Amma velakin icim buruldu, uzuldum, cok sevdigim arkadasim tasiniyor goremeyecegim bir daha onu gibi hissettim. Seni ve bu vesile ile diger blogcu arkadaslari cani gonulden tebrik ediyorum o kadar emek verip, zaman harcayarak bizlerle paylasiklariniz icin.
solmaz
sevgili Zinnur Hn, gerçekten çok üzüldüm.Bu zamana kadar hiç mesaj atmamıştım ama internete girdiğimde okuduğum, sık kullanılanlara koyduğum bir siteydi sizinki. İçtenliğiniz,sıcaklığınız yazılarınızdan anlaşılıyor. Sanki bir arkadaşımı kaybetmiş gibiyim.Size mutluluklar dilerim,herşey için teşekkürler,
Zinnur,
Bin parçaya bölünmenin ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum. Her günün mutlulukla dolsun. Sevgimle.
Zinnur,bende yaşadım aynı sebeblerle olmasa da ,belki bir süre ara vermek ama sadece ara vermek gerek.Seninle çok şey paylaştık sadece mutfağımızı değil,senin liderliğinde unutma ki hasta çocuklarımıza bile ulaştık onlara destek olduk.Ve Zinnur daha işimiz bitmedi,seni bekliyorum yeni ve birlikte hep birlikte yapacak daha çok işimiz var güzel kocaman yürekli cesur arkadaşım.
Bu haber gercekten cok uzucu, cunku benim de ingilizcem yeterli degil, hergun enaz bir kez ugrayip guncelleme yapip yapmadigini kontrol ediyordum, heyecanla tariflerini bekliyordum.
Ama seni cok da iyi anliyorum ve bukarari verebildigin icin de tebrik ediyorum; hakkinda en dogru karari vermissindir eminim. ARsivinde cok kiymetli bizler icin...
Sevgili Zinnur, kendi adıma büyük bir eksiklik hissedeceğim. Ama yine de herşeyin gönlünce olmasını dilerim. Tekrar buluşmak üzere hoşçakal. Ülker
Sevgili Zinnur,
yaptığınız işin (senin ve diğer tüm blog sahibi arkadaşların) ne kadar zor, emek ve sabır gerektirdiğinin farkındayım ve seni anlayabiliyorum. ama ben senin siteni bir sanat eseri olarak görüyorum açıkçası. sen zaten yemek değil resim yapıyor gibi pasta yapıyorsun. seyretmesi bile büyük keyif.. birçok yemek tarifi veren siteyi geziyorum ama sadece birkaç tanesi salt damağa değil göze de hitap etmesiyle hemen sıyrılıveriyor o kalabalıktan. benim için 1. sırada senin siten var. kolayına kaçıp hep türkçe blogunu ziyaret etmiştim bugüne kadar. eee demek ki artık ingilizce bloguna transfer oluyorum. açıkçası o kadar estetik buluyorum ki yaptıklarını sen ne yazsan ben gelir bakar,okur ve büyük keyif alırım.
sevgiler
gülce
Zinnurcuğum, iki dilde blog yazmanın zorluğunu bizzat yaşayan bir insan olarak seni çok iyi anlıyorum. Umuyorum ailene ve kendine daha rahat zaman ayırabilecek ve dinlenme fırsatı bulacaksın.Eski sıklıkta olmasa bile yine de seni burada bulabileceğimizi bilmek güzel. Enerji toplayıp yeniden dönmeni bekliyeceğiz. Sevgiler
Zinnurcuğum, iki dilde blog yazmanın zorluğunu bizzat yaşayan bir insan olarak seni çok iyi anlıyorum. Umuyorum ailene ve kendine daha rahat zaman ayırabilecek ve dinlenme fırsatı bulacaksın.Eski sıklıkta olmasa bile yine de seni burada bulabileceğimizi bilmek güzel. Enerji toplayıp yeniden dönmeni bekliyeceğiz. Sevgiler
çok samimiyetle söylüyorum ki,üzüntümü hangi kelimeyle ifade edeceğimi bilemiyorum şu an.çünkü en severek ziyaret ettiğim blog bizim pastane.ama böyle bir karar aldığına göre haklı nedenlerin vardır mutlaka.bugüne kadar yaptıkların, paylaşımların için çok çok çok teşekkürler.
sevgiler
seda
Sevgili Arkadaslar,
Guzel dilekleriniz, ziyaretleriniz, yorumlariniz, anlayisiniz (ve sarkilariniz) icin hepinize tesekkur ederim. Iyi ki varsiniz! Yalniz uzulenleriniz oldugunu okuyunca inanin ben de uzuluyorum. Gelin uzulmeyelim, cunku buna gerek yok. Bloglar dunyasini terketmiyor ki Bizim Pastane. Aslinda bir cok izleyici acisindan isleyisinde pek bir fark bile olmayacak. Resimler yine burada olacak (hatta umuyorum ki yeni kameramla daha iyi resimler cekebilecegim), her tarifle ilgili yol gosterici aciklamalar da olacak. Temel tasi sayilabilecek tarifler zaten arsivde var. Sadece o temel taslarini bir araya getirmek konusunda sizlerin biraz hayal gucune ihtiyaciniz olacak ki, bu da yaraticilik adina yararli bir egzersiz. Bir kopus degil, degisiklik bahsettigim sadece.
Cilek'cigim, bu arada her turlu yardim projesi icin hazirim.
Hepinize sevgiler ve yakinliginiz icin tesekkurler,
Zinnur cum üzüldüm inan.
Ben boyle mesakatli beceri isteyen tarifleri henüz yapamadım, içimde kalıyor hep, ama senin bazı arkadasların sayfalarında bu hasretimi gideriyordum..
Ama yazdıklarında cok haklısın, bende cok kez son donemlerde dusunur oldum bu konuyu. Ki ben cokca guncel yapamıyorum biliyorsunuz ona rgmen sevkim gitti, bilmiyorum,
Cocuklarımız soz konusu olunca ailemiz biraz durmak gerekiyor galiba,
Her seyin hayırlısı olsun diyorum ve insallah yine guzel tariflerinle arada da olsa burada olursun.
Sayfanı kapatmadıgın için teşekkürler , ben yine ugrayacagım emin ol..
Saglıkla her sey istedigin gibi olsun.
Sevgilerimle,
Figen
Sevgili Figen,
Bir orta yol bulmaga calisiyorum, cunku sizlerden ayrilmak da zor geliyor bana. Siz calisan arkadaslarin isi cok daha zor, tabii. Daha az olan bos vaktinizi cok iyi degerlendirmeniz gerekiyor. Umarim sen de calisan ve icine sinen bir aile-is-blog dengesi kurabilirsin kendine.
Yorumun icin tesekkurler,
Post a Comment
<< Home