Ilk Projemizde Son Hafta

Bizim Pastane bir yemek blogu. Icinizden birkac kisinin israriyla 2005'in Haziran ayinda Turkce bloglar alemine katildi. Ilk baslarda okuyucusu parmakla sayilacak kadar azdi. Zaman icinde bu sayi ve siteye gelen linkler artti. Istatistiksel verilere dayanan bir tahminde bulunacak olursam bugun sizin gibi 1000 kisi daha Bizim Pastane'yi ziyaret edecek, gun icinde tekrarlanan ziyaretlerle Bizim Pastane'nin aldigi "hit" sayisi 2500 civarinda olacak. Aramizda 7 saatlik bir zaman farki ve koca bir okyanus varken, mutfagimda neler pistigini merak etmeniz benim icin mutluluk verici, kimi zaman sofralarinizi Bizim Pastane'nin tatli ve pastalarinin susledigini bilmek de... Evet, Bizim Pastane bir yemek blogu ve burada --benden beklentileriniz dogrultusunda-- mutfak tecrubelerim, tatli tariflerim ve resimlerimden baska bir sey paylasmak istemiyorum aslinda, ama yine sizlerden gelen destek ve ilgiden guc alarak size bir cagrida bulunacagim bugun.

Ilk Proje'mizin sonlanmasina bir hafta kadar bir sure kaldi. Su ana kadar toplanan bagislar I.U. Pediatrik Hemotoloji/Onkoloji servisinin ihtiyaci olan cihazlardan birini almak icin yeterli degil. Onumuzdeki hafta icinde beklenmedik gelismeler olur ve bu arzumuz gerceklesir mi bilmiyoruz ama sonucta bagislarin servisin acil bazi ihtiyaclarini karsilamak icin kullanilacagi kesin. Sizden istegimiz eger henuz yapmadiysaniz bu hafta icinde Ilk Proje'ye bagista bulunmaniz. Simdiye kadar sadece 78 arkadasimizin bagislariyla yaklasik 1500 YTL toplamayi basardik. Hasta bir cocuk icin hayati onem tasiyan bir monitorun fiati ise 7000 YTL. Bu son hafta icinde aramizdan 1100 kisi 5 YTL bagis yaparsa bu rakama ulasabiliriz. Bu blogun sadece bir gunde bu kadar "hit" aldigi goz onune alinirsa bu yazdigim bence gerceklesmesi mumkun olmayan bir hayal degil. Pek cok kisi icin onemsiz bir miktar olan 5 YTL ler biraraya gelerek bir cocugun hayatinda olumle yasam arasindaki fark kadar belirgin bir degisiklik yaratabilir. Zira gordukleri tedaviyle bagisiklik sistemleri zayif dusen bu hasta cocuklar cogu zaman hastaliklarina degil, bir monitore baglanabilmek icin gittikleri baska bir servisten aldiklari bir mikroba yenik dusmekteler.

Her birimiz ne kadar baskalarindan farkli ve ozgun oldugumuzu dusunsek de aslinda ortak yanlarimiz farkliliklarimizdan cok daha fazla. Anadolu'nun kucuk bir koyunde yasayan annenin hasta yavrusu icin duydugu aci, cocugu dunyanin en meshur kliniklerinden birinde tedavi goren annenin acisindan farkli degil. Dun okul revirinden gelen ve cocugumuzun aniden ateslendigini haber veren telefonla baslayan macera, yarin I. U. Pediatrik Hemotoloji/Onkoloji servisine surukleyebilir bizi. Yukardaki steril, soguk gorunuslu hastane koridoruna acilan kapilardan birinin ardinda icindeki binbir korkuyu gozlerine aksettirmemeye calisarak cocugunun elini tutan anne ya da baba biz olabilirdik, olabiliriz. Alti cocugundan dordu bu serviste tedavi goren ve diger ikisini hasta cocuklarina gerekli kemik iligini saglayabilmek umidiyle dunyaya getiren annenin ilac masraflarini bizim yaptigimiz bagislar karsilayabilir. Hayatlarimiz hayal edemeyecegimiz kadar girift iliskilerle birbirine bu kadar bagliyken, baskalarinin acisinin bize ait olmadigini nasil soyleyebiliriz?

Onumuzdeki hafta gunluk yasamin bizi arkasi sira surukleyen yogun temposuna kisacik da olsa "dur" demeyi ve yolumuzu bankamizdan gecirip servisin banka hesabina 5 YTL bagista bulunmayi teklif ediyorum size. Sonucun ne olacagi kaygisini tasimadan kendimize duseni yapabilirsek --bircok hasta cocuga faydasi olacak monitor de alinsa, 4 cocugu hasta olan ailenin ihtiyaclarina kisa sureli bir cozum de getirilse, cekilis sonucunda arzu ettigimiz hediyeleri kazansak da kazanmasak da-- bagisimizin bize kazandirdigi asil hediye bunlarin hepsinden daha degerli ve kalici olacak.